เอาชนะคู่แข่งต้องใส่ให้เป็นจังหวะ “แย็ป-แย็ป-ฮุค” ไม่ใช่ต่อย..ไปเรื่อยๆ จนตัวเองหมดแรง

เวลาที่นักมวยขึ้นเวที เค้าไม่ได้ปล่อยหมัดรัวๆแล้วชนะ

แต่นักมวยเค้าชกแบบ “แย็ป แย็ป” แล้วค่อยหาจังหวะ “ฮุค”

หมัดแย็ป เป็นหมัดนำ เหมือนชกแบบหยั่งเชิง คือชกแต่ก็ไม่เจ็บหนัก

แย็ปไปเรื่อยๆ ดูท่าทีคู่แข่งว่ามีจุดอ่อนตรงไหน แล้วหาจังหวะสู้ พอได้จังหวะดีๆค่อยปล่อยหมัดฮุค (หมัดรุก)

หมัดฮุค เป็นหมัดที่อันตราย เอาไว้ปล่อยเวลาที่จะล้มคู่ต่อสู้ หรือจะเอาแต้ม

ถ้าหาจังหวะฮุคเก่งๆ จะน๊อคคู่ต่อสู่ได้ ดีไม่ดีชนะน๊อคได้เลย

นักมวยเวลาอยู่บนสนาม… เค้าก็ไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาชกแบบเอาเป็นเอาตาย

ก็เหมือนทำธุรกิจ ไม่ต้องรุกแบบเอาเป็นเอาตายตลอดเวลา แต่ต้องรู้ว่าจังหวะไหนควร แย็ป จังหวะไหนควร ฮุค

เพราะโลกของจริงก็ไม่ได้มีจังหวะให้เรารุกตลอดเวลาหรอก บางครั้งเราก็ไม่พร้อม บางครั้งพร้อมแต่โอกาสก็ไม่มา

แย็ปๆดูท่าทีไปก่อน ถึงจังหวะที่โอกาสมาตอนเราพร้อม เราก็ฮุค(รุก)แบบจัดหนักไปเลย


#แย็ป_แย็ป_ฮุค
#ไปให้ถึง100ล้าน